Վերջին շրջանում մի քանի դիտարկումներով անդրադարձել եմ Նիկոլի կողմից նիհիլիզմի դասական դրսևորումներին, որոնք կիրառվում են պետական համակարգում և ստանում են քաղաքական տարբեր ձևակերպումներ։ Հիմա կփորձեմ մի քանի զուգահեռ անցկացնել՝ ավելի պարզ ու հասկանալի ներկայացնելու համար, թե որքան սինխրոն են նիհիլիզմն ու նիկոլիզմը։ Նպատակս է հնարավորինս մատչելի, բայց քաղաքագիտական պատկերացում տալ նշածս ուղղությունների վերաբերյալ։

ՀՀԿ-ից ասում են, որ Միքայել Աջապահյանը անտեղյակ մարդ է: Է հա, բայց ինչու՞ միայն ինքը: Շատերս ենք անտեղյակ, միայն ինքը չի: Միայն դուք եք տեղյակ, թե ոնց աճեց Նիկոլը, էդ ո՞նց էր ամբողջ օրը տարբեր եթերներում, էդ ո՞նց դարձավ պատգամավոր, հետո էլ՝ ֆրակցիայի ղեկավար:

Մարտիության, ապրիլյոթյան տոները շատերիս համար դարձել են պարզապես սովորական ու հերթական oրեր, ու գիտե՞ք ինչու, դե որովհետև այս երկում 2018-ից հետ այլևս ոչ մի բան առաջվանը չի: Անցյալի խաղաղությունն ու դժվարություններն այլևս երանելի ապրումներ են: Այսօր կա ամեն բան ունենալու հնարավորություն, բայց չկան խաղաղված հոգու, ստեղծագործ մտքի, ապահով ներկայի ու ապագայի երաշխիքները. ապահովություն` հայրենիքի, պետության, մարզի, քաղաքի, թաղամասի, փողոցի ու սեփական բնակարանի:

Թե բա՝ «ինչու՞ եք արտագաղթում, ախր, հայրենիք, հող, ջուր…» (զզվելի պաթոս): Զավեշտ է, երբ սրա մասին խոսում են կոմֆորտի մեջ հայտնված, կոմֆորտի մեջ փռված, իրականությունից իսպառ կտրված, հայրենիքը վաճառող իշխանության հետ բարձր վարձատրությունով համաձայնության եկած կոլաբորանտները (ուղղակի զզվելի է)...

Արցախցիները միանգամայն ճիշտ են, երբ պնդում են, որ կառավարությունը կրճատելով աջակցության ծրագրերը՝ միտումնավոր իրենց մղում է արտագաղթի:

Վերջին 7 տարվա տառապանքս ու դառը փորձը հանգեցրել է այն տրամաբանական եզրահանգման, ըստ որի՝ Նիկոլի իշխանության ընթացքում ձևավորվել է պրոպագանդայի մի համակարգ, որն իր էությամբ ոչ միայն կեղծ է, այլև՝ հակահայ։ Այս համակարգը ծառայում է մեկ նպատակի՝ պահել փլուզվող իշխանությունը՝ մանիպուլյացիաների, վախի և իրականության աղավաղման միջոցով։

Կողբացին քննադատելով ճակատագրապաշտության ուսմունքը, նկատել է՝ ճակատագրապաշտը անխուսափելիորեն արդարացնում է չարիքը, կոչ է անում ոչ թե դիմակայել իր Երկիրը ասպատակողին, այլ ոճրագործությունը համարել սոսկ ճակատագիր:

Գյումրիի ավագանու ընտրություններից հետո, բավականին երկար համբերատար սպասեցի, որպեսզի հետո որևէ մեկը չհանդգնի ինձ մեղադրել՝ բարենպաստ ստատուս-քվոյի ձևավորմանը խանգարելու համար:

«Սա տնտեսական հեղափոխություն է, և մենք կհաղթենք, ամուր մնացեք, թեև հեշտ չի լինի, վերջնական արդյունքը կլինի պատմական»,- գրել է ԱՄՆ-ի նախագահ Թրամփը «Truth» սոցցանցում:

2018-ին Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց, որ ինքը ոչ թե Նիկոլ Փաշինյանին է պարտվել, այլ ինչ-որ հզոր ուժերի. անցած 4 տարում այդպես էլ չբացահայտեց, թե դրանք ինչ ուժեր են, այժմ ինչքան վտանգ են ներկայացնում Հայաստանի համար։